اینم یک شعربلوچی دیگه
بیا کپوت سبزین تو چه دان بال کن یک گلین بام گاهی بر انگیز کن
نهنیگ تی دیم ء تو بان زولان تبز کن تهـ آپین ملکا په شپا گواز کن
باگین هیدوچ ء تو ساهتی خیز کن نند منی براتانی نیمگا راستین
دی منی سلامان یک برا درستین چست بو برزا په شرقی نیمگا
گورا گندی دوست و دلبری جاها گورا برو تیز په حکم ء الله ء
نند منی دوست کل ء پیش گاه ء دی آواز منی دوست و دل واه ء
هست ترا دوستی نهنگ ء آی ءآیدستء چون منا کاسد کو دلبر جان تی جاها
من باندا پدا ء راوان هما دست ء گوش دار آی مرغ منی هالان
واب و آرام ء نی هیت منی وتی جاها منی چنی نی یان په کدرت شاه ء
اگر بیت ترا اومان په وتی ماه ء گورا بیا وتی دوست دلبر ء جاها
کم ء کی ترسی تو حاص منی منی جاها
شاعر فرزاد پرنیان
+ نوشته شده در شنبه ۱۳۸۷/۰۷/۱۳ ساعت 10 AM توسط تیمور " راحت "
|