جالب

عیدقربان

عید سعید قربان را برای تمام مسلمانان جهان تبریک میگویم

عیدقربان  

 

  مي نهم گـــردن به عشقت يار قربان  کــن مرا                              

                                 فــارغ از رنج و عذاب و درد هجران کن مرا              

 چـــــون  دو زلف عنبرينت ای بـــهــــار آرزو                              
                                  تا مگر آئي به آغــــوشم  پريشان کـــــن مـــرا                  
         چشـــــم قرباني بـــه قربانـگاه حيران  مي شود                                      
                   شـوخ چشمانم به حسن خويش حيران  کن مرا    
دوســــتـان شادند از دلـــدار ومـن نا شادمــــان                           
                روی خـــود بنما به بزم خويش مهمان کن مرا
 طفلکان از بهــــرعيــــــدی شاد کام و خــرمند                             
               دلبرا با بوسه خـود شاد و خنــــــدان کـــن مرا
  تحـــفه عيدی برايــت نقــــد جان را ميد هـــم                              
              ای بــــــه قربانــت  بدين تقدير فرمان کـن  مرا
  اشک خـــونيـنم ( بريدا ) همچو باران می چکد                           
             مـن کــــه بيمار توام ای يار درمان  کـــــن مرا

شعربی دروغ

 توفان اتفاق افتاد , کشتی ماند و اقیانوس

شب تاریک و بیم موج و کشتی بان بی فانوس

یکی می گفت:این دریا ... , یکی می گفت: بیهوده است

یکی فریاد زد: خشکی ... , یکی آرام گفت: افسوس

و اما پشت دریاها , یقین شهری است رویایی

اگر رفتند با رویا , اگر ماندند با کابوس

" خدا با ماست " این را ناخدا می گفت پی در پی

اگرچه سخت درمانده است , اگرچه همچنان مایوس

کبوتر نه , کالاغی نه , و حتی برگی از زیتون

همه مردند بی احساس , همه مردند نامحسوس

هوایی شاعرانه , شرشر باران و رعد و برق

و کشتی خفته بود آرام در اعماق اقیانوس

زندگی

شاید آن روز که سهراب نوشت

تا شقایق هست زندگی باید کرد

خبر از قصه پر درد گل یاس نداشت

باید این گونه نوشت

هر گلی باشی

چه شقایق چه گل میخک و یاس

زندگی اجباریست

قسم بــه مهر مادرم

بـــه مهـــر تـــــو ای مـــاه زیبــا قسم

بـــه چهر تــــو ای مهــر رخشا قسـم

بــــه آن شکــران خندهء نـــــوشبــــار

بــــــه آن دیــــده گان فـــریبـــا قســـم

بــــه آهـــی کــه از سینه ای سـوختـه

کشد شعله تـــا عـــــرش اعــلا قســـم

بــــه اشکی کـــه از دیـــده ای عاشقی

بــــه دامن چکــــد ژالـــه آسا قســــــم

بـــــه آن دردمنـــــد کــه نـــومیــد وار

فــــرو بسته چشــم از مــــداوا قســــم

بـــه گـــم کرده راهــی کـه از کاروان

جـــدا مـــانده افتــاده از پــــــا قســـــم

بـــه خـــونین جگـــر لاله ای داغــدار

کـــه بنشسته تنهــــا به صحــرا قســـم

بـــــه جانهـــای از عاشقی بی قـــــرار

بــــه دلهـــای عشـــاق بــــی قرار قسم

بــــه آن ناله های که پـــر می کشنـــــد

بســــوی خـــدا نیمــــه شبهــــا قســــم

بـــــه آن آتشین پــــــرتــو ایـــــــــزدی

کــــه تابیــــد بــر طــور سینـــا قســــم

اگــــــر مـــی شناســـــی خـــداونـد را

بــــه ذات خــــداوند یکتــــــا قســـــــم

کـــه مهــرت زدل رفتنی نیست نیسـت

بـــــه پـــــــروردگار توانـــــا قســــــم